Ratusz w Nowym Warpnie wzniesiony został w technice ryglowej, pierwotnie na planie prostokąta, z czworoboczną wieżą wtopioną w korpus od strony zachodniej. W późniejszym okresie bryłę poszerzono od strony północnej o trakt remizy, obecnie funkcjonalnie powiązany z korpusem głównym. Wejście główne (od południa) prowadzi do obszernej sieni, z narożną jednobiegową klatką schodową.

Bryła rozczłonkowana, z wysokim dwukondygnacyjnym korpusem głównym, nakrytym dachem dwuspadowym i niższymi partiami bocznymi o osobnych dwuspadowych zadaszeniach. Nad całością dominuje sylweta czterokondygnacjowej wieży, zwieńczona barokowym hełmem z wysmukłą ośmioboczną latarnią i sterczyną z wiatrowskazem. Dach dawnej remizy akcentowany jest sygnaturką, o formie nawiązującej do hełmu wieży.

Szkielet ścian wykonany jest z drewna dębowego, a wypełnienie kwater stanowi cegła ceramiczna (wtórna, z przełomu XIX/XX wiek). Pierwotna ryglowa konstrukcja ścian remizy, została przemurowana - w obrębie parteru – cegłą ceramiczną i otynkowana.

Elewacje o czytelnych szachownicowych podziałach, wydzielonych elementami konstrukcyjnymi (jak słupy, rygle, podwaliny i oczepy), skontrastowanymi kolorystycznie z białymi płaszczyznami pól międzyryglowych. Ukośne zastrzały, wzmacniające konstrukcję, występują w ścianach szczytowych, a także w kwaterach przyśrodkowych ściany wschodniej korpusu głównego (w kształtcie litery „K”). Końcówki belek stropowych pierwszej kondygnacji w licu elewacji przesłonięte są deskami.

W środkowej części przyziemia korpusu głównego zachowana jest obszerna sień frontowa, skomunikowana z bocznymi pomieszczeniami biurowymi i salą konferencyjną. Brak historycznych elementów wystroju i wyposażenia. Pozostałe wnętrza wtórne rozplanowane, zwłaszcza w obrębie dawnej remizy, o zamurowanych otworach wrót.