Dzwonnica w Strzeżewie

Dzwonnica w Strzeżewie wybudowana została w 1939 roku i pełniła funkcje alarmowe dla miejscowej społeczności lokalnej. Obecnie jest jedynym tego typu zabytkiem zachowanym w województwie zachodniopomorskim, stanowi cenny element historycznej infrastruktury wsi pomorskich.

Obiekt na obszarze wsi wpisanej do rejestru zabytków: nr 105 / 1958 r.

Słowa kluczowe: dzwonnica, konstrukcja szkieletowa, drewno

Lokalizacja

Strzeżewo (k/nr 21-22), gm. Kamień Pomorski, pow. kamieński

Zobacz lokalizacje na mapie OpenStreetMap

Dzwonnica usytuowana jest w centralnej części Strzeżewa (dz. 62/19), na śródwiejskim placu, w bliskim sąsiedztwie zbiornika wodnego.

Historia

Opis

Dzwonnicę cechuje prostota i funkcjonalizm formy. Szkieletową konstrukcję nośną stanowią cztery słupy, wczopowane w naroża podwaliny, ułożonej na niskiej, betonowej podmurówce. Słupy stężone są krzyżującymi się zastrzałami, poprowadzonymi od podwaliny aż do - umieszczonych w górnej części - belek rozporowych. Połączenia ciesielskie wzmocnione są żelaznymi płaskownikami. Całość konstrukcji wieńczy niski daszek namiotowy, o lekko wygiętych (ku dołowi) połaciach, kryty dachówką ceramiczną (ułożoną „w koronkę”), z narożami osłoniętymi gąsiorami. Więźba dachowa otwarta, krokwiowa. Dzwonnica pozbawiona dzwonu, nie jest użytkowana.

Fotogrametria

Źródła

    Bibliografia:
  • G. Bronisch, W. Ohle, Kreis Kammin Land, Stettin 1939, s. 366;
  • Katalog budownictwa ludowego, Dzwonnica. Strzeżewo, oprac. C. Nowakowski, 1985, m-pis, archiwum WUOZ w Szczecinie;

    Autorzy zdjęć i ilustracji:
  • Archiwum WUOZ o. Szczecin - G. Solecki (zdjęcie nr 1);
  • W. Witek (zdjęcie nr 2);
  • Biuro Dokumentacji Zabytków – K. Tymbarski (zdjęcia nr 3 – 7 i ilustracje nr 8 - 22);